Na 7 weken postpartum te zijn, voelde alles in mijn lijf dat ik weer klaar was om lekker het hardlopen op te pakken, voelde ik de energie om lekker erop uit te gaan en al die zwangerschapskilo’s er weer af te trainen. Maar na een nauwkeurig intern onderzoek deelde de bekkenfysio deze mening helaas niet en kreeg ik geen groen licht om weer klappen op te gaan vangen met mijn knieën. Dus ik moest toch nog even geduld hebben waarbij ik rekening moest houden met 6!?! maanden! Maar na drie maanden heb ik deze week de eerste meters weer hardlopend afgelegd. Dat wil zeggen: opbouwen, 1 minuutje wandelen, 1 minuutje joggen, etc. Maar het begin is gemaakt!
Wat een impact heeft een zwangerschap en bevalling op het menselijk lichaam. Niet voor niks dat er vaak een vergelijking wordt gemaakt met een marathon. Ook ik heb dit van verschillende mensen gehoord. Maar is dit ook terecht?
Met drie marathons op de teller (Rotterdam 2017 en 2018, New York 2019) en een intensieve voorbereiding voor drie afgelaste marathons (Ibiza 2020, Las Lanzas Breda 2020 en Berlijn 2020) kan ik, als kersverse moeder, jullie verzekeren dat je voor beide life changing events wel echt superkrachten nodig hebt!
Dat er een vergelijking tussen een bevalling en een marathon wordt gemaakt, begrijp ik zeker. Er zijn veel overeenkomsten te constateren, of ik nu train voor een marathon of train voor het moederschap…
Je hebt hoe dan ook een lange adem nodig
4 maanden aan intensieve hardlooptrainingen (interval, snelheidstraining en duurloop) versus 9 maanden aan voorbereiding met de nodige kwaaltjes. Je doet het niet even.
Eten is een groot onderdeel van het hele proces
Eten blijft onhandig. Bij een marathon moet je opletten dat je voldoende koolhydraten, eiwitten en vetten binnen krijgt. En wat eet je tijdens zo’n marathon? Welke gelletjes? Hoeveel? Wanneer? Ook bij een zwangerschap heb ik heel wat keren op de etiketten gekeken en in de ZwangerHap app nagekeken of ik iets wel mocht hebben. Je wilt het beste uit de trainingen halen en je wilt geen enkel risico lopen dat er een mini kans bestaat dat het je zwangerschap aantast. Dus het blijft opletten! Maar hoe dan ook, alcohol wordt in beide gevallen sterk afgeraden.
Het is een aanslag op je lichaam, zowel fysiek als mentaal
Je lichaam ondergaat hoe dan ook een hele fysieke verandering. . Maar ook mentaal maak je een pittige periode door. Of je nu steeds je grenzen verlegt bij het hardlopen of je lichaam wordt klaargestoomd voor het leven met een afhankelijk mini wezentje.
Het slokt veel tijd, energie en aandacht op
Het is super om ergens voor te trainen, er voor te gaan. Het is ook een mooi proces om de veranderingen in je lichaam te merken, maar het is allebei wel vermoeiend en gaat gepaard met de nodige rust pakken. Of je een training doet en tot het uiterste gaat, of je met je zwangere lijf een dagje gaat werken … at the end lig je languit op de bank om even op nieuwe krachten te komen.
De voorbereiding is één, maar ‘race day’ of de bevalling gaat altijd anders
Hoe goed je je ook op beide gebeurtenissen voorbereid, het loopt altijd anders dan verwacht. 42 hele kilometers (en 195 meter) hardlopen is zwaar want het drijft je tot het uiterste, maar hoe goed het gaat hangt af van verschillende factoren waar je al dan niet invloed op hebt (weer, eigen fysieke toestand, mentale focus, hoe snel je wegkomt, …). Een bevalling laat zich ook niet plannen. Een bevalplan is mooi voor je eigen gemoedstoestand, maar het loopt meestal anders. Het enige wat je kunt doen is jezelf overgeven en vertrouwen op de professionals om je heen. Naast je eigen natuurlijke powerkrachten uiteraard!
De vreugde overheerst
De laatste kilometers tot de finish staan gelijk aan de laatste weeën, je perst er vol overgave uit wat er nog in zit! En hoe vervelend de zwangerschapskwaaltjes waren, hoe pijnlijk de bevalling ook was, of hoe je na de 32ste km de man met de hamer tegenkomt, hoe uitgeput en afzien die laatste 10 km ook zijn. Je vergeet het allemaal gelijk wanneer je toegejuicht wordt door een lawaaierig publiek of als je jouw waardevolste bezit in je armen hebt!
Het avontuur begint al bij de weg ernaar toe en deze is onbetaalbaar
Je bent even genezen om deze rollercoaster aan emoties, gevoelens, afzien, pijntjes nog eens te doorstaan. Maar in the end is het terugdenken aan deze unieke beleving altijd een fantastische ervaring en denk je stiekem al na over nog een keer… Al laat ik het even bij kleine Timo!
Maar dan het grote verschil!
Na een marathon pak je je oude leven weer op, nadat je na een paar dagen alle spierpijn eruit hebt gelopen (en meer dan eens over je eigen voeten bent gestruikeld). Je bindt de veters weer lekker vast van je hardloopschoenen. Na een bevalling heb je de jackpot gewonnen en verandert de hele wereld! En liggen die hardloopschoenen de eerste maanden stof te happen!
Welkom lieve TIMO!
